Nasrüddin, ä Schelm wiä dä Euläspiegäl, het eines Dages si Nochbere botte, ihm ä Chessel 'z leihe, dass är für sini Gäscht choche cha. Sälle Chessel het är am nächschte Dag wieder zrugg gstellt un het defür sinem Nochber no ä chleine Chessel mitbrocht.
"Was soll ich mit däm Chessele?" het dr Nochber gfrogt.
"Ei, du Dummchopf", het dä Nasrüddin gantwortät, "di Chessel isch doch ä Wieble un lueg, äs het bi mir das chleine Chessele zuer Wält brocht."
Das het im Nochber no rächt gfallä un är het mit Vergniege beidi Chessel heim treit. Nach ärä chleine Ziit het dä Nasrüddin si Nochber wieder botte, ihm dä Chessel zu leihe. Dä Nochber het dann dr Chessel wieder brocht un gseit: "Äs chunnt mir so vor, als öb dr Chessel wieder bol ä Chind bechunnt un wie äs schiint, gits Zwillingä. Wenn dohär Nochwuchs bi dr Chesselfamiliä erscheint, so lieferä mr aues ab."
S isch ä Monet vogange, abr dä Nasrüddin het dä Chessel nüd zrugg gstellt. Do isch dr Nochber cho un het gfrogt, worum er denn dr Chessel nümmä zrugg bechunnt.
"Ach, dn Chessel isch untr fürchterlige Schmärze gschtorbä un het keini Zwillingä becho", het dr Nasrüddin gantwortät.
"Cha denn ä Chessel stärbe?" het dr Nochber ummägschrauue. ,"Es isch bessär, wenn du nän guetwillig zruggbringe duesch."
"O du Dummchopf", het dr Nasrüddin erwideret, "wenn du glaubt hesch, dass di Chessel Chinder becho het chönne, dann sottsch du au glaube, dass är stärbe cha. Gang un si in Zuekunft kluegär!"